Log in

آموزش حرف ی در الفبای فارسی – آموزش الفبای فارسی

آموزش حرف ی در الفبای فارسی با استفاده از تخته سیاه دیجیتالی و مثال های ساده و فراوان برای آموزش الفبای فارسی به غیر فارسی زبانان تدریس شده به زبان انگلیسی

آموزش حرف ی در الفبای فارسی

حرف ی، آخرین حرف در الفبای فارسی می باشد. نام این حرف، ی و صدای آن در برخی واژگان /je/ و در برخی دیگر /:ɪ/ می باشد.

واژگانی که با صدای /:ɪ/ آغاز می شوند

در الفبای زبان فارسی، اگر واژه ای با صدای /:ɪ/ آغاز شود، برای نوشتن آن واژه، باید از حرف الف کمک گرفت، یعنی حرف الف پیش از حرف ی نوشته می شود ولی خوانده نمی شود. حرف ی در چنین واژگانی، حرف ی اول یا ی کوچک نامیده می شود.

ایران – این – اینجا – ایجاد – ایلام – ایثار

واژگانی که با صدای /je/ آغاز می شوند

برای نوشتن واژگانی که با صدای /je/ آغاز می شوند، از حرف ی اول یا ی کوچک در ابتدای واژه استفاده می شود و دیگر نیازی به استفاده از حرف الف نیست.

یک – یتیم – یخ – یزدان – یواش – یلدا – یشمی

حرف ی آخر چسبان

دوستی – ایرانی – فارسی – آبی – بازاریابی – نورانی

حرف ی آخر غیر چسبان

تکنولوژی – فناوری – جاری – بازی – کاغذی – بهاری – فوری – قوری – گاری

حرف ی آخر غیر چسبان پس از حروف الف و واو

در این صورت، دو حرف ی پشت سر هم نوشته می شود که اولی، ی اول یا کوچک چسبان و دومی ی آخر یا ی بزرگ چسبان می باشد.

دایی – روستایی – آشنایی – کارآیی – بینایی – شنوایی – بویایی – پررویی – کینه جویی – انتقام جویی

حرف ی وسط با صدای /:ɪ/

تغییر – بیهوشی – بیکاری – بیدار – میخ – تیز – چیز – دیر – شیر

حرف ی وسط با ترکیب صداهای /:ɪ/ و /je/

کامپیوتر – پیاز – خیال – ریال – قیام – دیار – پیاله – نیاز – خیار

حرف ی وسط با صدای /je/

پیدا – پیمان – خیمه – خورشت قیمه – خیر

We respond to all comments immediately. View the 30 newest comments and new topics in forums.

8 comments on “آموزش حرف ی در الفبای فارسی – آموزش الفبای فارسی”

    • چقدر خوب! خواندن کتاب کار خیلی خوبی است و به ما چیزهای زیادی یاد می دهد. من هم ماهی ها را خیلی دوست دارم و با خواندن کتاب می توانم چیزهای زیادی درباره زندگی ماهی ها یاد بگیرم.

      Reply
    • بله، آفرین بر شما. خوردن پنیر و شیر برای صبحانه خیلی خوب است و برای بدن ما مفید است

      Reply
    • واژه “خیر” نسبته به “نه” رسمی تر است و در متون جدی تر یا نوشته های اداری استفاده می شود. گاهی وقت ها هم برای تاکید می توان نوشت یا گفت: نه، خیر، یعنی آنها را با هم استفاده کرد.

      Reply
    • قول ریشه عربی دارد و عامیانه تر یا مکالمه ای تر است. قول معنی وسیع تر و بزرگ تری دارد و به جز “پیمان”، به معنی نقل قول یا گفته کسی هم می باشد. مثلا می گوییم: به قول معروف:
      as the saying goes
      اما واژه “پیمان” ریشه کاملا فارسی دارد که از حرف “پ” در آن روشن می شود که این واژه، فارسی است. پیمان در جاهای جدی تر استفاده می شود. پیمان به معنی قرارداد یا عهدنامه هم هست که یعنی:
      contract / treaty

      Reply

Leave a Comment

10 − 1 =